De Armeense genocide

…  /  Nederland  /  Nederlandse pers  /  1915–1918  /  Het lot van Armenië

De Tribune, 18 april 1918
Bron: Delpher

Het lot van Armenië

Het Armenische Correspontentiebureau te 's-Gravenhage deelt mede:

De Rijksdag heeft onlangs een geheime zitting gehouden over de Armenische quaestie in verband met paragraaf IV van het verdrag van Brest-Litowsk, waarbij de 3 provincies Batoum, Kars en Ardahan aan Turkije zijn afgestaan.

Tengevolge van deze geheime zitting heeft de rapporteur in een openbare samenkomst verklaard, dat "Turkije waarborgen had gegeven dat de Armeniërs met zachtheid zullen behandeld worden, dat de Turksche troepen onder strenge discipline zullen staan en dat de bevolking niet verantwoordelijk zal gesteld worden voor de misdrijven door enkelingen bedreven."

Het is onmogelijk om deze verzekeringen van de Turksche regeering als ernstige waarborgen te beschouwen; het Armenische volk weet uit vorige ondervindingen, dat deze beloften hem geen enkele waarborg van veiligheid aanbieden. De Turksche regeering had in 1915 ook verzekerd, dat vijftienhonderd duizend Armeniërs slechts uit Armenië zouden gedeporteerd worden, maar een feit is het, dat één millioen hunner gestorven zijn tijdens deze deportaties, ten uitvoer gebracht volgens een vooraf beraamd plan. Het is van belang te doen opmerken, dat deze moorden gewoonlijk ten uitvoer gebracht worden door tuchthuisboeven en misdadigers, te dien einde losgelaten en door de zorgen der regeering in benden vereenigd, of wel door volksstammen die van roof en moord leven en geleid worden door de autoriteiten.

Onder deze omstandigheden zijn de waarborgen omtrent de discipline der troepen van nul en geener waarde.

Betreffende den toestand der Armeniërs in Kaukasië zijn wij ingelicht, dat de Turksche regeering reeds door haar handlangers de Mohammedaansche volksstammen van Kaukasië heeft opgehitst tegen de Christenen en in 't bijzonder tegen de Armeniërs, en het wachtwoord is gegeven om bij de intrede der Turksche troepen dit afgrijselijk plan ten uitvoer te brengen. Het binnenstromen van duizenden Koerdische roovers is het begin van uitvoering van dit plan.

Zonder de Duitsche successen in Rusland en zonder de medewerking der Duitsche officieren en kanonnen zou Turkije er nooit aan gedacht hebben om Kaukasië in te lijven en Armenië weder te bezetten. Men begrijpt dus dat Duitschland de volle verantwoordelijkheid zal dragen van de rampen, die zich wederom over Armenië zullen uitstorten en de Turksche beloften kunnen het daarvan niet ontslaan. Het is de plicht der Duitsche regeering om de rampzalige gevolgen te verhinderen van een toestand de zij zelve geschapen heeft in Kaukasië door paragraaf IV van het verdrag te Brest-Litowsk.